Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Μπορούμε να αλλάξουμε ;...

   Η αντίληψη που έχουμε για το αν και κατά πόσο μπορούμε να αλλάξουμε , συμπυκνώνεται στη φράση που ακούμε συχνά : "βρε αλλάζει ο άνθρωπος ;" . Αν σκεφτόμαστε αυτή την αλλαγή ως μια ριζική μεταβολή αυτού που ήμασταν σε κάτι εντελώς διαφορετικό , τότε σαφώς και δεν μπορεί να συμβεί . Ας δούμε όμως ανθρώπους με εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ , άλλους που πάσχουν από κάποια χρόνια ασθένεια και κάποιους που μέσα από τη συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία αφού εγκατέλειψαν προηγούμενες συμπεριφορές που τους έφερναν σε σύγκρουση μέσα τους και με το περιβάλλον τους , επιλέγουν νέους τρόπους ώστε να ζουν αρμονικότερα με τον εαυτό τους και τους άλλους . 
  Η αλλαγή λοιπόν έρχεται μέσα από την απόφαση μας να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας δυσκολεύει : ένας γάμος που δεν μας ικανοποιεί  , η αναποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά μας , τους φίλους μας , η αίσθηση ότι τίποτε δεν μας ευχαριστεί στη ζωή μας . Με το να αποφεύγουμε να αλλάξουμε ό,τι δεν μας αρέσει επειδή φοβόμαστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο διαφορετικό , ότι μόνο έτσι είναι δυνατόν να ζήσουμε . αφού όποια προσπάθεια καταλήγει σε αποτυχία , οδηγούμαστε κάθε φορά και σε νέο αδιέξοδο . Και στο αδιέξοδο νιώθουμε σύγχυση , αφού μας είναι ακατανόητοι οι λόγοι : πώς ενώ το επιθυμούμε να βγούμε από αυτό , με τη συμπεριφορά μας το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας μέσα στο χρόνο . Έτσι μέσα από την επανάληψη του το αδιέξοδο γιγαντώνεται στο μυαλό μας , το φοβόμαστε πιο πολύ και το αποφεύγουμε ακόμη περισσότερο . Μένουμε ακινητοποιημένοι σε αναποτελεσματικές συμπεριφορές μη πιστεύοντας ότι γίνεται να αλλάξουμε τον τρόπο δράσης μας . 
  Προτιμάμε λοιπόν να διατηρούμε προσδοκίες από τον εαυτό μας , τους φίλους μας , τους συντρόφους μας , τα παιδιά μας , οι οποίες αφορούν την ιδανική εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας για αυτούς . Ενώ αν κατανοήσουμε το αδιέξοδο , ανακαλύπτουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του είναι θέμα της φαντασίας μας , καθώς φαντασιώνουμε ότι κάτι άσχημο θα συμβεί αν εγκαταλείψουμε ό,τι κάνουμε μέχρι τώρα . Μέσα από την ψυχοθεραπεία  συνειδητοποιούμε αυτό που αποφεύγουμε και δεν μας είναι εμφανές , τα εμπόδια που βάζουμε στον εαυτό μας και δεν μας αφήνουν να πειραματιστούμε , να ρισκάρουμε σε νέες μορφές δράσης . Προχωράμε βήμα βήμα αναγνωρίζοντας ότι η αλλαγή δεν χρειάζεται να είναι άλμα . Έτσι αφήνουμε πίσω τις καταστροφικές φαντασιώσεις για το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή μας αναζητώντας πώς μπορούμε να την ταυτίσουμε με την πραγματικότητα .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου