Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Φόβος ...

   Για κάποιες στιγμές μερικές φορές πριν συναναστραφούμε με τους άλλους αναρωτιόμαστε : Έχει νόημα που επικοινωνούμε τις σκέψεις και το βίωμα μας ; Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους όταν μας δουν και μας ακούσουν είτε είναι οι δικοί μας , οι φίλοι μας , οι συνεργάτες μας ; Κάθε συμπεριφορά μας είναι και μια έκθεση μας στην κριτική , την αποδοχή και την απόρριψη . Και το γεγονός αυτό μας γεμίζει φόβο , ο οποίος ή μας αποτρέπει για λίγο από το να βγούμε προς τα έξω , να ρισκάρουμε να "βρεθούμε" μαζί ή μας πιέζει να μείνουμε στην ασφάλεια , τη βεβαιότητα της σιωπής μας . 
  Σαφώς ο φόβος μας προστατεύει , μας προφυλάσσει από τον περιττό πόνο μέσα από την πρόβλεψη και την προσοχή που δείχνουμε στην καθημερινή μας ζωή . Είναι η κυρίαρχη ασπίδα μας απέναντι στο απρόοπτο από τις αρχές της ζωής μας , η οποία γίνεται και μέσο με το οποίο μας μαθαίνουν να υπάρχουμε στη συμβίωση μας . Είτε ως απειλή σε κάθε ενέργεια μας να πάψουμε να είμαστε προβλέψιμοι : "καλά" παιδιά , "καλοί" πολίτες , είτε ως ύπνωση μεταβιβάζοντας μας όλα τα πρέπει που "χρειαζόμαστε" για να προσαρμοστούμε στις κοινωνικές συνθήκες χωρίς ιδιαίτερα περιθώρια αμφισβήτησης . Ο φόβος μας μπορεί να είναι : αν πάρω το ρίσκο να εκφράσω τις σκέψεις μου , τα συναισθήματα μου , τα θέλω μου δεν θα είμαι αρεστός , δεν θα με αγαπούν πια . Θα είμαι μόνος . Έτσι μαθαίνουμε να λαχταράμε την ασφάλεια και γινόμαστε απρόθυμοι να ρισκάρουμε . Βάζουμε σε καλούπι τη συμπεριφορά μας , κάτι που μας παρέχει βεβαιότητα αλλά και ακαμψία , ανία . Παίζοντας τους ίδιους ρόλους συνεχώς , βαριόμαστε και χάνουμε την ικανότητα να αντιμετωπίζουμε το καινούριο της κάθε μας στιγμής . Γι' αυτό γεμίζουμε το κενό που υπάρχει ανάμεσα στο τώρα και το μέλλον μας , κάτι που μας αγχώνει έντονα , με περίσσια σχέδια και υπερβολικές προβλέψεις . 
  Μπουρούμε όμως να επιλέξουμε με κάποιο φόβο και με χαρά μαζί , να "συναντηθούμε" , μαθαίνοντας σιγά σιγά να διαχειριζόμαστε τη σύγκρουση που βιώνουμε όταν προσπαθούμε συνάμα να ακολουθούμε τα θέλω μας , τις επιθυμίες μας για να είμαστε αυθεντικοί και την ανάγκη μας να ενσωματωθούμε όσο πιο αρμονικά μπορούμε στην κοινωνία που ζούμε .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου