Συμπάθεια και ματαίωση ...
Καθημερινά διαμορφώνουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους είτε δείχνοντας συμπάθεια δηλαδή ενδιαφέρον , συμμετέχοντας στη λύπη τους , συμπάσχοντας , εκφράζοντας την αγάπη μας είτε αποφασίζοντας να μην πραγματοποιήσουμε τις προσδοκίες που έχουν από εμάς , να τους ματαιώσουμε επιλέγοντας να ικανοποίησουμε και τις δικές μας ανάγκες . Κάπως έτσι λειτουργούμε και στην προσπάθεια να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας .
Αρχικα ανταποκρινόμαστε με ενδιαφέρον και ανησυχία στο κλάμα του μωρού μας που επιτάσσει την προσοχή μας , καθώς το ίδιο αδυνατεί να στηρίξει και να εκπληρώσει τις ανάγκες του . Σταδιακά όμως και όσο μεγαλώνει , αναπτύσσει δεξιότητες που το βοηθούν να αντεπεξέρχεται σιγά σιγά μόνο του στις απαιτήσεις του ίδιου και του περιβάλλοντος . Έτσι αν συνεχίσει να παίρνει από εμάς τη στήριξη που χρειάζονταν μόνο ως μωρό τότε δε νιώθει την ανάγκη να κινητοποιηθεί και να χρησιμοποιήσει τις νέες του ικανότητες για να ανακαλύψει ότι ίσως είναι ικανός να το κάνει και μόνος του . Κακομαθαίνει λοιπόν με το να μην στερείται ό,τι πριν χρειάζονταν να του δίνουμε και έτσι σταματά να εξελίσσεται και να μαθαίνει να λειτουργεί μόνος του πια . Αντίθετα χρησιμοποιεί το δυναμικό του για να χειριστεί εμάς τους μεγάλους ώστε να συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε τα αιτήματα και τις επιθυμίες του . Εξαρτάται από εμάς και αποζητά την υποστήριξη μας , πλέον μέσα από το χειρισμό . Διακρίνει τα αδύνατα σημεία μας και τα εκμεταλλεύεται . Χρησιμοποιεί κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές για να "κερδίζει" παίζοντας ρόλους : του κλαψιάρη , ζητώντας καθοδήγηση - δεν ξέρω τί να κάνω - κολακεύοντας έτσι τον εγωισμό μας . Έτσι όμως χάνει τον αυθορμητισμό του εξαρτώντας την αυτοεκτίμηση του από τους γύρω του , αφού υιοθετεί το ρόλο του αβοήθητου .
Το παιδί μας χρειάζεται την ματαίωση μας μέσα στο προστατευμένο πλαίσιο της οικογένειας μας , καθώς έτσι προετοιμάζεται , ώστε να βρίσκει λύσεις μπροστά στις ματαιώσεις που θα βιώσει ούτως ή άλλως στη ζωή του . Απομακρύνουμε λοιπόν τα εμπόδια που το παρακωλύουν να σταθεί στα πόδια του , επιδιώκοντας να περάσει από την υποστήριξη μας στην αυτοϋποστήριξη του . Εξάλλου ένας υγιής άνθρωπος χρειάζεται να διαθέτει την ικανότητα συνδιασμού συμπάθειας και ματαίωσης , καθώς έτσι δεν ποδοπατά τις ανάγκες των άλλων ούτε όμως επιτρέπει να ποδοπατήσουν τις δικές του .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου